هاشم تعمیرکار خودرو های سنگین در یک نهاد زیر مجموعه شهرداری بود.کارهای تاسیساتی هم انجام میداد. در مجموع تو اون مرکز ازش به عنوان آچار فرانسه در هر زمینه ای استفاده میشد . بسیار پر انرژی وفعال بود.حدود 45 سال سن داشت وبا دو تا از همکارای دیگه که هم سن وسالش بودن عیاق بود.وقتی تو کشیکها بی کار بودن دایم تو سر وکله هم می زدن وبا هم شوخی می کردن. اون روز غروب هاشم با دوستاش کشیک بود ولی خیلی از کارهاش عقب مونده بود.سخت مشغول تعمیر خودرویی بود که تا فردا صبح باید آماده میشد.دوستاش هم تو قسمت آپاراتی مشغول تعویض تایر یه ماشین سنگین بودند.گاهی اوقات صدای خنده شان میامد. مدتی که گذشت یکی از انها هاشم را صدا زد تا برای جازدن چرخ به کمکشان برود.سکوت آنها به دنبال پچ پچهایشان ولبخند شیطنت امیزی که بر لب داشتن بوی توطئه می داد. ولی بیچاره هاشم متوجه هیچ کدام از اینها نشد.لنگان لنگان خودش را به انها رساند. با هم چرخ را جابجا کردند. درهمین حین یکی از انها به هاشم می گوید که خم شود و اچار را از زیر خودرو در اورد .هاشم درحال تقلا برای دراوردن ان بود که در چشم به هم زدنی دوست نابابش شیلنگ پمپ باد فشار قوی را به پشت شلوارش می چسباند و پمپ را روشن می کند. در کمال ناباوری فشار باد لباسش را به سرعت پاره می کند و وارد بدنش می شود.صدای فریاد جگر خراش هاشم تا چند خیابان انطرفتر رسید. دوستانش که ابتدا فکر می کردند هاشم دارد کولی بازی در میاورد با صدای بلند می خندیدند. اما با دیدن خونی که روی زمین جاری شده بود پی به اشتباه خودشان بردند. به سرعت هاشم را به بیمارستان رساندند و پس از مدت کوتاهی به اتاق عمل رفت. پارگی وسیع در روده بزرگ و روده کوچک داشت که جراح را مجبور کرد طی یه عمل جراحی طولانی مدت قسمتی از روده هایش را بردارد. حدود یک ماه بعد هاشم را دیدم.خیلی لاغر و نحیف بود.یک نفر باید زیر بغلش را می گرفت و جابجایش می کرد .با جراحی سر روده بزرگ را از شکم بیرون اورده بودند و به کیسه ای وصل کرده بودند.حرفی برای گفتن نداشت. همه چیز واضح بود.بیچاره قصد شکایت کردن نداشت. اما وقتی از عهده هزینه های کمرشکن پزشکی بر نیامد مجبور شد از طریق مراجع قضایی پی گیر موضوع شود. البته تا چند ماه دیگر پزشکان کیسه کولستومی را بر می دارند و شرایط تا حدی برای هاشم عادی می شود ولی آیا چند ثانیه خندیدن ارزش تحمیل چنین درد ورنجی را دارد.

اگر سکوت کرده ام به روی زندگی ،
به پای خوب بودنم نگذار !
روزگار با ضربه هایش مرا لال کرد...
فقط گه گداری لبخند میزنم که بداند هنوز هم مقاومم

برای ضربه هایش...

روز مرگم اشــــــک را شیدا کنیـــــــــــــد                               روی قلبم عشق را پیدا کنیــــــد

روز مـــرگــــــم خــــاک را بـــــاور کنیـــــد                               روی قلبـــــم لالــه را پـرپـر کنیـــد

جـــامه را خـــــاک و خــــاکستـر کـــنیــــد                               خانـــه ام را وقـــف نیلــوفر کنیـد

                                           پیــــکــرم را غــــــرق در شبنـــــــم کنیـــــد

                                           روی قبـــــــــرم لالــــــــه را خـــــــــــــم کنید

                                           روز مــــرگــــــم دوســـــــت را دعوت کنیـــد

                                           رفتنــــــم را دوستـــــــــــــــان باور کنیـــــــد

ناخــــــواستــــه بـــه دنيــــــا امـــــدن، مخفيـــــانه گـــــريستــــن

ديــــــوانـــــه وار عشـــــق ورزيـــــدن

وعــــاقبــــت در حســــرت آنـــچـــه دل ميخـــواهـــــدو منــــطـق نمـــــي پـــذيـــرد مـــــردن